«Το ντουλάπι των αποτυχημένων»

     Όταν κάποιος έχει κάτι να πει, θέλει να βγάλει κάτι από μέσα του, πιστεύει ότι έχει μια ενδιαφέρουσα ιστορία να διηγηθεί, λίγους έξυπνους στίχους να μοιραστεί, τότε αργά ή γρήγορα θα βρει τρόπο να το κάνει. Παλαιότερα ίσως να γύριζε σε καφενεία και πλατείες με τα χειρόγραφα ανά χείρας και να μοίραζε το έργο του – σήμερα έχει την σίγουρη επιλογή του διαδικτύου.

   Ο Νίκος Κρητικού έγραψε το 2008 το μυθιστόρημα «Το ντουλάπι των αποτυχημένων», αποτελούμενο από είκοσι πέντε κεφάλαια, και το 2011 το δημοσίευσε στο ιστολόγιό του.  Δεδομένου ότι έχει συμπεριλάβει μια σύντομη περίληψη καθώς και ένα απόσπασμα στην αρχή του έργου, εικάζω ότι πιθανώς να το είχε υποβάλλει σε εκδοτικούς οίκους, χωρίς να μπορώ, όμως, να είμαι βέβαιος επ’αυτού.

   Κεντρικός ήρωας είναι ο υπάλληλος των βιογραφικών της Εταιρείας. Είναι επιφορτισμένος με την συγκέντρωση και ταξινόμηση των βιογραφικών όλων των αιτούντων για τις θέσεις εργασίας. Η ζωή του, όπως και η δουλειά του, διακρίνεται από μια αβάσταχτη μονοτονία, μια ρουτίνα που μόνο ένα καλοκουρδισμένο ρολόι θα μπορούσε να εκτελεί. Όμως, μια μέρα, η ανιαρή καθημερινότητά του θα κλονιστεί από την ενδεχόμενη αποκάλυψη της απάτης του.

     Ο Κρητικού μέσα από το έργο αυτό στηλιτεύει την πάντοτε ίδια κι απαράλλαχτη καθημερινότητα και την στρατιωτική πειθαρχία που επικρατεί στις μεγάλες εταιρείες, όπου οι υπάλληλοι περνούν ώρες ατέλειωτες μαζί κι όμως δεν ανταλλάσσουν παρά μόνο τις απαραίτητες και τυπικές κουβέντες. Όπου η αξία του καθενός ορίζεται μόνο από τα πτυχία και την προϋπηρεσία που απαρτίζουν το βιογραφικό του. Όπου οι υπάλληλοι οφείλουν να προσαρμόζουν τις ανάγκες και τα θέλω τους στις απαιτήσεις της εταιρείας.

«Βρίσκετε καλό να συμπληρώσω και τα διάφορα ενδιαφέροντα μου;»

«Καλύτερα όχι».

«Γιατί όχι;»

«Σας στερούν χρόνο. Καλύτερα να δείξετε πως μπορείτε να αφοσιωθείτε στην εργασία σας».

      
Η αφήγηση χαρακτηρίζεται από το τρικ της συνεχούς εναλλαγής ανάμεσα στα όσα συμβαίνουν στον υπάλληλο και στα όσα διαδραματίζονται μέσα στο ντουλάπι των απορριφθέντων βιογραφικών (το ντουλάπι των αποτυχημένων). Εκεί, τα βιογραφικά –κατ’αντιστοιχία με τους αιτούντες για δουλειά– απορούν γιατί βρέθηκαν στο ντουλάπι της απόρριψης, κατηγορούν τον κάτοχό τους που δεν τα εφοδίασε με περισσότερα προσόντα και αγωνιούν και για την παραμικρή έστω πιθανότητα να μεταφερθούν στο άλλο ντουλάπι, αυτό των επιτυχόντων.

Ένα βιογραφικό είναι η απεικόνιση μιας ολόκληρης ζωής, είναι συμπυκνωμένος όλος ο κόπος, ο επενδυμένος χρόνος, ένα βιογραφικό είναι το εισιτήριο για την επιτυχία.

     Παρά το πολύ ενδιαφέρον θέμα, δεν μπορώ να πω ότι αντιστοίχως με ενθουσίασε και η ανάπτυξή του. Η πλοκή είναι υπερβολικά επίπεδη, χωρίς τις απαραίτητες βουνοκορφές και πεδιάδες, ενώ οι διάλογοι είναι συχνά απλοϊκοί και κάπως αμήχανοι, χωρίς να προσφέρουν κάτι ιδιαίτερο. Το στήσιμο του κόσμου των βιογραφικών θα το χαρακτήριζα ατυχές καθώς μοιάζει να έγινε με προχειρότητα –τα βιογραφικά άλλοτε έχουν ανθρώπινες ιδιότητες και άλλοτε όχι– με αποτέλεσμα να καταντάει παιδικό (στην καλύτερη περίπτωση) και φαιδρό (στη χειρότερη περίπτωση).

Επίσης, παρατήρησα μερικά ορθογραφικά και γραμματικά λάθη, που καλό θα ήταν να είχαν διορθωθεί, πριν τη δημοσίευση.

      Παρά τις όποιες ενστάσεις μου αναφορικά με την ανάπτυξη της πλοκής, όμως, δεν μπορώ να μην εκφράσω την ικανοποίησή μου που θίγεται το συγκεκριμένο θέμα και να επαινέσω την πρωτοβουλία του συγγραφέα να εκθέσει το έργο του ελεύθερα στον ιστό. Τέλος, δεν μπορώ να μην τονίσω ότι μυθιστόρημα αυτό έχει δημοσιευτεί ιδιαίτερα ευπαρουσίαστα και προσεγμένα (διαβάζεται πολύ άνετα, σε αντίθεση με δεκάδες διηγήματα-σεντόνια που βλέπω κατά καιρούς και που αποτρέπουν το μάτι από την ανάγνωση).

 [φωτό : 1. newsnow.gr , 2. bepositivemom.com]