Τετάρτη 6 Μαΐου 2020

«Το κορίτσι που εξαφανίστηκε» - Gillian Flynn

Το πρώτο μυθιστόρημα της Φλιν, Αιχμηρά αντικείμενα, δεν είχε πάρει καθόλου καλό βαθμό στην προσωπική μου κλίμακα, και πιθανότατα αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίον το συγκεκριμένο μπεστ-σέλερ είχε ξεμείνει για αρκετά χρόνια στην βιβλιοθήκη μου. Πίστευα ότι θα ήταν μια γλυκανάλατη ιστορία, το πολύ πολύ με λίγες πινελιές θρίλερ, αλλά τελικά διαψεύστηκα.

Η ανάγνωσή του πολυσέλιδου αυτού μυθιστορήματος ήταν απολαυστική, και φτάνοντας στην τελευταία σελίδα, η επικρατούσα σκέψη μου ήταν : «τι πανέξυπνη πλοκή!».

Η 38χρονή Έιμι εξαφανίζεται την ημέρα της πέμπτης επετείου του γάμου της. Ο σύζυγός της, Νικ, σύντομα καταλήγει να είναι ο κύριος  –ο μοναδικός–  ύποπτος για την εξαφάνισή της (ή και δολοφονία της;). Φυσικά ο ίδιος αρνείται κάθε κατηγορία. Ποια είναι η αλήθεια; Ποια μυστικά συμπληρώνουν το παζλ της υπόθεσης;

Κάθε κεφάλαιο είναι η αφήγηση του Νικ και της Έιμι εναλλάξ, και μάλιστα όχι σε γραμμική σειρά. Με αυτόν τρόπο παρακολουθούμε το πώς βιώνει ο Νικ την περιπέτεια της εξαφάνισης και των εις βάρος του κατηγοριών, αλλά επίσης μαθαίνουμε και την ιστορία της γνωριμίας και της σχέσης τους, από την πλευρά της Έιμι.
Προσωπικά, από νωρίς αισθάνθηκα να πλανιέται η αμφιβολία του κατά πόσο οι αφηγήσεις των δύο είναι ακριβείς και αληθινές, γεγονός που προσέδωσε ακόμα περισσότερη αγωνία· ενώ άξια λόγου είναι και μερικά διάσπαρτα τσαχπίνικα παιχνιδίσματα των αφηγητών με τον αναγνώστη.

Ξεκίνησα την ανάγνωση του βιβλίου περιμένοντας μια αστυνομική ιστορία. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Κατά τα γνώμη μου, είναι σε μεγάλο βαθμό μια ιστορία μελέτης της σχέσης του ζευγαριού.
Ένα σημαντικό κομμάτι του βιβλίου περιγράφει γλαφυρά πολλά από τα πιθανά στάδια της σχέσης αυτής. Ενθουσιασμός, εξάρτηση, προσδοκίες, θυμός, απογοήτευση, προσπάθεια, μυστικά, αποξένωση, ελπίδες, τύψεις. Και πάνω από όλα αυτά, σαν ομπρέλα πλανώνται διαρκώς ερωτήματα, όπως : Πόσο καλά μπορεί κάποιος να γνωρίζει τον/την σύντροφό του; Ποιος προσπαθεί και ποιος αποξενώνεται; Ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο; Ποιος δικαιούται να τιμωρήσει τον άλλον και με τι είδους τιμωρία;
Όμως δεν λείπει και το στοιχείο της αγωνίας για την ανακάλυψη της αλήθειας. Χωρίς να μπορώ να αποκαλύψω τα ουσιώδη, θα αρκεστώ στο ότι  πλοκή έχει δυνατές ανατροπές και είναι αξιοζήλευτα κεντημένη μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια.

Το τέλος – παρότι πρωτότυπο και μη αναμενόμενο –  με απογοήτευσε, αλλά κρατώ την πανέμορφη διαδρομή των 563 σελίδων.


«Το κορίτσι που εξαφανίστηκε»
Gillian Flynn
Εκδ. Μεταίχμιο, 2012
Μτφ. Βάσια Τζανακάρη