Η ρεπόρτερ Καμίλ Πρίκερ, επιστρέφει στην πόλη
όπου μεγάλωσε για να καλύψει δημοσιογραφικά τις βίαιες δολοφονίες δύο μικρών
κοριτσιών. Με αφορμή την επιστροφή της αυτήν, αναγκάζεται να συνυπάρξει για
λίγο με την μητέρα της και να ζήσει ξανά την προ εικοσαετίας δυσάρεστη περίοδο,
κατά τη διάρκεια της οποίας, η μικρότερή της αδερφή ήταν διαρκώς άρρωστη, ώσπου
τελικά πέθανε.
εκδ. Μεταίχμιο - σελ. 367
μτφ. Γωγώ Αρβανίτη
Το μυθιστόρημα δεν είναι σε καμία περίπτωση
αστυνομικό ή θρίλερ. Δεν δίνεται καθόλου έμφαση στην εμφύτευση στοιχείων έτσι
ώστε να προκληθεί ο αναγνώστης να επιλύσει τον γρίφο. Επιπλέον, ακόμα και με τα
λιγοστά στοιχεία που δίνονται, η εύρεση της αλήθειας και του ενόχου δεν είναι
καθόλου δύσκολη υπόθεση -ακόμα και για έναν ελάχιστα μυημένο στο αστυνομικό
είδος αναγνώστη.
Σε γενικές γραμμές θα έλεγα ότι πρόκειται για
«γυναικεία λογοτεχνία»· όχι με την έννοια του «ροζ», αλλά με την έννοια της
προσπάθειας να παρατηρηθεί και να αναλυθεί το πώς μια γυναίκα βίωσε την παιδική
της ηλικία και την σχέση με την μητέρα της καθώς και το πώς όλα αυτά έχουν
επηρεάσει την μετέπειτα ζωή της.
Αν και η υπόθεση τείνει ελαφρώς να ξεφύγει από
τα όρια της αληθοφάνειας, πιθανολογώ πως μια γυναίκα ίσως θα μπορούσε να
ταυτιστεί με την κεντρική ηρωίδα και να απολαύσει το βιβλίο. Προσωπικά –και
αφού εξαρχής προσδοκούσα ένα θρίλερ– δεν έμεινα ικανοποιημένος.
Σκληρό, όπως και το "Σκοτεινός τόπος" της ίδιας, αλλά στο είδος τους καλά, πιστεύω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, είναι όντως σκληρό μυθιστόρημα (χωρίς να σημαίνει ότι αυτό με ενόχλησε).
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τον "Σκοτεινό τόπο", σκεφτόμουν να το πάρω, αλλά τώρα διστάζω...