Άκρως βιβλιοφιλική νουβέλα, έχει ως θέμα της την
αγάπη για τα βιβλία και για την ανάγνωση και θέλει να δείξει το πώς το διάβασμα
μπορεί να γεμίσει δημιουργικά τις ώρες και να αλλάξει τη ζωή κάποιου – ακόμα
και της ίδιας της βασίλισσας!
εκδ. Μεταίχμιο - σελ. 187
μτφ. Τρισεύγενη Παπαϊωάννου
Η βασίλισσα της Αγγλίας, από μια σύμπτωση,
ξεκινάει ένα καινούριο χόμπι : το διάβασμα. Από εκείνη την ημέρα πού την χάνεις
- πού την βρίσκεις, με ένα βιβλιο στο χέρι είναι. Το διάβασμα έχει πλέον τόσο
μεγάλη αξία για εκείνην, που μετά βίας εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του αξιώματός
της. Όμως δεν αρκείται μόνο στο να απολαμβάνει
την ανάγνωση, αλλά δεν χάνει ευκαιρία να προτρέπει και όλους όσους συναντά, να
εντάξουν το διάβασμα στην καθημερινότητά τους.
Εμφανέστατη η (λίγο υπερβολικά δοσμένη) πρόθεση
του βρετανού συγγραφέα να υμνήσει τις αρετές της ανάγνωσης και να αναδείξει την
αξία των βιβλίων, αλλά τελικά μονάχα αυτή του η πρόθεση είναι που μου έμεινε. Το
όποιο χιούμορ προσπάθησε να βγάλει, αλλά και ένας ελαφρύς σουρεαλισμός, δεν μπορώ
να πω ότι ήταν του γούστου μου και εν τέλει ετούτη η νουβέλα καταγράφεται στον
νου μου ως ένα αδιάφορο και άχρωμο ανάγνωσμα.
Κρατώ μονάχα μερικά -βιβλιοφιλικής χροιάς- αποσπάσματα,
με τα οποία νομίζω πως οι περισσότεροι βιβλιόφιλοι λίγο-πολύ θα ταυτιστούν.
[…] κατέληξε σύντομα στο συμπέρασμα ότι τους συγγραφείς ήταν καλύτερα να τους συναντάς στις σελίδες τω μυθιστορημάτων τους, ότι ήταν κι αυτοί πλάσματα της φαντασίας του αναγνώστη όπως ακριβώς και οι ήρωες των βιβλίων τους.Κάθε βιβλίο είναι μηχανισμός ανάφλεξης της φαντασίας.«[…] μα η ενημέρωση δεν είναι διάβασμα. Για την ακρίβεια, είναι το ακριβώς αντίθετο. Η ενημέρωση είναι λακωνική, τεκμηριωμένη και συγκεκριμένη. Το διάβασμα είναι ανοργάνωτο, αμεθόδευτο και μονίμως δελεαστικό. Η ενημέρωση κλείνει ένα θέμα, το διάβασμα το διευρύνει συνεχώς».