«Ο εγωιστής» - Nativel Preciado

Εμπειρία Εκδοτική (2002) - σελ. 190

μτφ. Μαριέττα Κωνσταντίνου

Ο Βαλτάσαρ Ορελιάνα, λίγο πριν τα εβδομήντα, ζει μια ζωή που πολλοί θα ζήλευαν. Πλούσιος, με γνωριμίες και εξουσία, συνδέεται με πολλές γυναίκες και ασχολείται με το χόμπι του, την συλλογή έργων τέχνης. Όμως, με αφορμή ένα επεισόδιο με την μνήμη του, γνωρίζει την γιατρό Θέλμα, μια γυναίκα που θα τον στιγματίσει.

Δεν μου άφησε πολλά το μυθιστόρημα αυτό. Παρότι μικρότερο από διακόσιες σελίδες, μου πήρε μισή εβδομάδα να το ολοκληρώσω. Πολλά θέματα περιλαμβάνονται· σεξουαλικότητα, γηρατειά, υγεία, ζωγραφική, εμπόριο έργων τέχνης –όλα ακροθιγώς και κανένα σε βάθος. Μου δόθηκε την αίσθηση πως η συγγραφέας, γράφοντάς το, δεν είχε συγκεκριμένο σκοπό. Σαν να μην μπορούσε να αποφασίσει προς τα πού ήθελε να το στρέψει και κεφάλαιο με κεφάλαιο έπαιρνε και διαφορετικό μονοπάτι, έτσι χωρίς συγκεκριμένο προορισμό.

Επιπλέον, το οπισθόφυλλο δίνει έμφαση στην απώλεια μνήμης του ήρωα, προϊδεάζοντας για μια σειρά ανατροπών που αυτή επιφέρει, αλλά με απογοήτευση διαπίστωσα πως η σύνοψη αυτή δεν συμβαδίζει με το κείμενο, όπου το στοιχείο αυτό δεν παίζει τον κυρίαρχο ρόλο.

Πάντως, για να μην λέω μόνο τα αρνητικά, δεν μπορώ να μην επαινέσω την εξαιρετική σκιαγράφηση των δύο-τριών βασικών χαρακτήρων. Με λίγα περιληπτικά στοιχεία για καθέναν εξ αυτών, αισθάνεσαι σαν να τους γνωρίζεις ήδη πολύ καλά.

Εν τέλει, στο μυαλό μου έμεινε ως μια ιστορία για τα γηρατειά. Αυτό ξεχώρισα περισσότερο από όλα τα θέματα που θίγονται : το πώς η ακμαιότητα της νιότης αρχίζει σταδιακά να αποσύρεται ώσπου στην τρίτη ηλικία εξαφανίζεται και τίποτα δεν μπορεί να την επαναφέρει.

¶
Το εξαιρετικό εξώφυλλο είναι το Nighthawks (1942) του αμερικάνου ζωγράφου Edward Hopper. Ο ίδιος πίνακας έχει χρησιμοποιηθεί ως εξώφυλλο και στο μυθιστόρημα «Ακούσιος μάρτυρας» του Gianrico Carofiglio.