– Υπήρχε ένας Άγγλος συγγραφέας που είχε γράψει ένα βιβλίο για με
θέμα τα ζώα.
– Δηλαδή;
– Ήταν μια φάρμα με ζώα, που ο ιδιοκτήτης τούς φερόταν
πολύ απαίσια. Είδαν κι απόειδαν λοιπόν, και αποφάσισαν να επαναστατήσουν
εναντίον του αφεντικού τους και να απελευθερωθούν από την “ανθρώπινη καταδυνάστευση”.
– Και τα κατάφεραν;
– Τα κατάφεραν. Κι έπειτα διαχειρίζονταν μόνα τους τη
φάρμα και τη ζωή τους.
– Χμ, ενδιαφέρον…
– Ρόλο καθοδηγητικό, που λες, στην νέα τάξη πραγμάτων
πήραν τα γουρούνια.
– Άσε, μη συνεχίζεις, κατάλαβα τη συνέχεια…
Κάπως έτσι, πριν από μερικά χρόνια, άκουσα για
πρώτη φορά για τον Orwell και για το εξαιρετικά σημαντικό αυτό βιβλίο του. Και
φυσικά δεν ήταν καθόλου δύσκολο να προβλέψω την συνέχεια του μύθου, καθώς ο Orwell
στην ουσία δεν «έπλασε μύθο», αλλά απλώς αποτύπωσε αλληγορικά συνήθεις
ανθρώπινες συμπεριφορές.
εκδ. Καλοκάθη - σελ. 125
πρώτη έκδοση : 1945
Ως εισαγωγή της συγκεκριμένης έκδοσης
παρατίθεται ο πρόλογος του ίδιου του Orwell
για την ουκρανική έκδοση του βιβλίου, το 1947. Στον πεντασέλιδο αυτόν πρόλογο,
μας εξιστορεί σε αδρές γραμμές τα βιώματά του και –κυρίως– τους λόγους που τον
ενέπνευσαν να γράψει τη «Φάρμα των ζώων», καθώς και τον συμβολισμό που
εμπεριέχει.
Θα αποφύγω να κάνω εκτενέστερη αναφορά, για να
μην χαλάσω την αναγνωστική απόλαυση όποιων σκοπεύουν να το διαβάσουν στο
μέλλον, όμως θα προσθέσω ότι το έργο αυτό είναι τόσο διαχρονικό και μπορεί άνετα
μέσα στις λίγες του σελίδες να αποτυπώσει εικόνες και καταστάσεις ενός
τεράστιου εύρους της ανθρώπινης ιστορίας (τόσο σε επίπεδο κρατών και πολιτικής,
όσο και σε οποιονδήποτε καθημερινό μικρόκοσμο μπορεί κανείς να φανταστεί), που
τελικά είναι αδύνατον να μείνει φυλακισμένο μέσα στα όρια της αρχικής έμπνευσης
και σκοπού του συγγραφέα.
Τελικά, είναι μερικά έργα που ανεξάρτητα από
τις συνθήκες και την αφορμή με την οποία γράφτηκαν, και όσα χρόνια κι αν
περάσουν, πάντα θα είναι επίκαιρα και θα μας δημιουργούν αυτόματους (συνήθως
πικρούς) συνειρμούς με πρόσωπα και καταστάσεις που ζήσαμε ή ακούσαμε.
Όπως ίσως ( :) ) είναι προφανές, πρόκειται για ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είναι παράλογο αυτό -εξάλλου είναι ένα από τα κλασικότερα κλασικά !
ΑπάντησηΔιαγραφήA must.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔε γίνεται να υπάρχει άνθρωπος με μυαλό που να μην το έχει διαβάσει.
Από τα λίγα βιβλία που είναι αναμφισβήτητα.
Κι είναι χαρακτηριστικο ότι ήταν απαγορετμένο στη Σοβιετική Ένωση κι ας ήταν κομμουμιστής ο Orwell.
Καλό σαββατοκύριακο Θαλή!
Ο Όργουελ ήταν αντισταλινικός και φιλοτροτσκιστής κάτι που ήταν έγκλημα στην ΕΣΣΔ...
ΔιαγραφήΌντως, είναι must.Μέσα σε λίγες σελίδες καταφέρνει και λέει τεράστιες αλήθειες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή Κυριακή, Δάφνη !