«Τα φαντάσματα του Μπέλφαστ» - Stuart Neville

Είναι απ'τις λίγες φορές που τα διθυραμβικά σχόλια στο οπισθόφυλλο και στο εξώφυλλο ενός βιβλίου, αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα και δεν εξυπηρετούν μοναχά τους σκοπούς του μάρκετινγκ. Το σχόλιο, λοιπόν, "το καλύτερο βιβλίο πρωτοεμφανιζόμενου που έχω διαβάσει εδώ και χρόνια" στο εξώφυλλο, που αποδίδεται στον James Ellroy, με βρίσκει 100% σύμφωνο.

εκδ. Μεταίχμιο (2010) - σελ. 462
μτφρ. Βάσια Τζανακάρη
πρωτ. The twelve (UK) - The ghosts of Belfast (USA)

Το πρωτόλειο του βορειοιρλανδού συγγραφέα είναι περισσότερο ένα καταιγιστικό κατασκοπικό-πολιτικό θρίλερ, παρά ένα αστυνομικό μυθιστόρημα (βεβαία, καταλαβαίνω πως, ίσως στην προώθηση βοηθά καλύτερα ο χαρακτηρισμός "αστυνομικό" - το μάρκετινγκ που λέγαμε παραπάνω).

Ο 45χρονος Τζέρι Φέγκαν έχει προσφάτως αποφυλακιστεί μετά την καταδίκη του για δολοφονίες που είχε διαπράξει ως μέλος του IRA (Irish Republican Army). Τώρα, ντροπιασμένος για τις επιλογές της ζωής του (για τις οποίες ακόμη κι η μητέρα του ντρέπεται που τον γέννησε), στρέφεται στο αλκοόλ. Κάθε βράδυ, μόνος του, καταπνίγει τις τύψεις του στο ποτό. Ώσπου ένα βράδυ, θα εμφανιστούν μπροστά του οι σκιές των ανθρώπων που είχε δολοφονήσει, οι οποίες και τον προστάζουν να αποδώσει ενός είδους δικαιοσύνη. Θα πρέπει να σκοτώσει τους ηθικούς αυτουργούς των φόνων που ο ίδιος είχε διαπράξει, διαφορετικά δεν πρόκειται οι σκιές να τον αφήσουν ήσυχο. Και όλα αυτά, εν μέσω των διαπραγματεύσεων για την εγκαθίδρυση της ειρήνης στην Β. Ιρλανδία.

Ενώ αρχικά εκτελεί με σχετική ευκολία τους στόχους του, στην πορεία αρκετοί καταλαβαίνουν ότι αυτός ευθύνεται και τα πάντα πάρουν ανεξέλεγκτη τροπή. Διαφθαρμένοι πολιτικοί, νονοί του υποκόσμου με γκανγκστερικές μεθόδους, πουλημένοι και εξαρτημένοι αστυνομικοί, μυστικοί πράκτορες και μικροκακοποιοί θα αναμιχθούν. Πολλοί θέλουν πλέον να αφανίσουν τον Φέγκαν, και συμμαχούν προς τον σκοπό αυτόν, αλλά και τα ατομικά συμφέροντα του καθενός, τα οποία είναι ενίοτε αλληλοσυγκρουόμενα, παίζουν τον ρόλο τους.

Παράλληλα με την σταυροφορία που έχει (αναγκαστεί απ'τις σκιές να) αρχίσει, ο Φέγκαν, έρχεται κοντά με μια γυναίκα (ανιψιά ενός από τα θύματά του) και την κορούλα της, οι οποίες και θα μπουν στο μάτι του κυκλώνα μαζί του.

Η πλοκή είναι σφιχτοδεμένη και καταιγιστική, κρατώντας διαρκώς τον αναγνώστη σε εγρήγορση. Οι χαρακτήρες πειστικότατοι, και το σασπένς βρίσκεται σε κάθε σελίδα, ενώ οι αναφορές στις διαμάχες για την ένωση της Ιρλανδίας με τη Βρετάνια και τις πρακτικές παραστρατιωτικών οργανώσεων, δίνουν μια πολιτική χροιά στο μυθιστόρημα.

Όσον αφορά την ποιότητα της έκδοσης, να παρατηρήσω ότι το χαρτί της συγκεκριμένης τείνει έντονα στο paperback, γεγονός που γενικότερα  δεν με βρίσκει καθόλου αντίθετο, ελπίζοντας βέβαια να δούμε και τα ανάλογα αποτελέσματα στις τιμές των βιβλίων.

Τέλος, καθώς το διάβαζα, σκεφτόμουν ότι το βιβλίο ετούτο είναι ό,τι πρέπει για μεταφορά στη μεγάλη οθόνη. Δεν ξέρω αν είναι στα σκαριά κάποια παραγωγή - αν δεν είναι, θα παρακαλούσα τον Guy Ritchie να πάρει τηλέφωνο τον Vinnie Jones και να ξεκινήσουν αμέσως τα γυρίσματα.

Και ένα βίντεο, στο οποίο ο Neville, εν μέσω ζυθοποσίας, εξηγεί πώς εμπνεύστηκε το μυθιστόρημα αυτό.