«Ανεπιθύμητο» - Kristina Ohlsson

εκδ. Μεταίχμιο - σελ. 434

Στα μέσα του καλοκαιριού, η μικρή Λίλιαν ταξιδεύει με το τρένο συνοδευόμενη από τη μητέρα της. Κατά τη διάρκεια μιας σύντομης στάσης, η μητέρα της κατεβαίνει για να κάνει ένα τηλεφώνημα και το τρένο αναχωρεί απροειδοποίητα. Όταν φτάνει στην επόμενη στάση, η Λίλιαν έχει εξαφανιστεί. Την υπόθεση αναλαμβάνει ο Άλεξ Ρεστ, συνεπικουρούμενος από τον Πίεντερ Ριντ και την Φριεντρίκα Μπέργιμαν.

Η Φριεντρίκα είναι το alter-ego της συγγραφέως, καθώς εργάζεται στην Αστυνομία ως πολιτικό προσωπικό (όπως και η ίδια η Όλσον). Το ότι είναι πολίτης έχει ως συνέπεια να μην απολαμβάνει την εμπιστοσύνη των αστυνομικών, και την φέρνει αυτόματα σε μειονεκτική θέση υποχρεώνοντάς την να δουλεύει ακόμα σκληρότερα από τους υπόλοιπους για να αποδείξει την αξία της.

Η πλοκή είναι μεν καλά δομημένη χωρίς να είναι όμως κάτι το πολύπλοκο και εξαιρετικό· από ό,τι φαίνεται, βέβαια, η Όλσον δεν στηρίζεται εκεί, αλλά στον γρήγορο ρυθμό της ιστορίας και στην εμβάθυνση των βασικών χαρακτήρων –και τα πετυχαίνει και τα δύο πολύ καλά.

Χωρίς περιττές λεπτομέρειες και μακροσκελείς περιγραφές, καταφέρνει να μας εισάγει στις ζωές των πρωταγωνιστών, και να μας κάνει κοινωνούς στις δυσκολίες της προσωπικής τους ζωής, καθώς ταυτόχρονα αυτοί προσπαθούν να εξιχνιάσουν και την υπόθεση του εξαφανισμένου κοριτσιού. Επίσης, το μυθιστόρημα είναι όντως ένα page-turner, καθώς σε αρκετά σημεία έπιασα το βλέμμα μου να προσπερνά βιαστικά τις παραγράφους για να φτάσει στο ζουμί (βλέπε : διαλόγους), ενώ παράλληλα, αν και οι ανατροπές δεν είναι το φόρτε του, καταφέρνει να κρατήσει τις υποψίες σου μακριά από την αλήθεια, και δεν σε αφήνει να φτάσεις στο τέρμα προτού η συγγραφέας το επιτρέψει.

Θετική εντύπωση μου άφησε το πρωτόλειο της Όλσον –κυρίως λόγω της αναπόφευκτης σύγκρισής του με τα σουηδέζικα που διάβασα τον τελευταίο καιρό (π.χ. Άρνε Νταλ, Άσα Λάρσον, κ.α.) και τα οποία με είχαν απογοητεύσει. Νομίζω πως θα αναζητήσω και το δεύτερο βιβλίο της που έχει μεταφραστεί στα ελληνικά.

¶

Η μετάφραση είναι πολύ καλή, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί έγινε από τα αγγλικά, δεδομένου ότι το Μεταίχμιο ήδη έχει εκδώσει αρκετά σουηδέζικα αστυνομικά μεταφρασμένα απευθείας από το πρωτότυπο.